Sweet goodbyes!!

Maandag 8 augustus
Vandaag verlaten we Bentota om naar onze aller laatste bestemming te reizen. Om half acht staat de tuk tuk chauffeur op de stoep, zoals we hadden afgesproken. We zeiden gedag tegen het personeel van het hotel en stapte in de tuk tuk.  Na een klein half uurtje rijden waren we op het station. We hoopte al dat de trein niet helemaal stampvol zou zitten want we konden geen plekken reserveren op dit 'traject'. Helaas was het enorm druk vooral omdat we naar Colombo moesten, daar werken super veel Sri Lankanen dus opzich logisch. Nadat we een dik uur als een kip platgedrukt in het treinstel te hebben gestaan, waren we allebei blij dat we er uit konden. En hoopte we maar dat de trein naar Negombo minder populair zou zijn. Nadat we uitgestapt waren, hadden we tien minuten om tickets te kopen aan de andere kant van het station. We besloten dat het slim was om de tassen even achter te laten bij mij, waardoor Nick een sprintje kon trekken om alles te kunnen halen. Gelukkig haalden we het echt nét, anders hadden we tot half 3 moeten wachten op de volgende trein. 

De treinrit van Bentota naar Negombo in zijn geheel was best indrukwekkend. De huizen stonden enorm dicht op het spoor. Hier klagen ze er niet over en lachen je al wuivend toe als je als blanken in deze trein zit. Ook denk ik niet dat hun huizen er minder waard om zullen worden als deze naast het spoor zijn gelegen. Ze maken zich er gewoon totaal niet druk om! Na een tijdje kwamen we ook aan in Negombo en namen we een tuk tuk om het laatste stuk naar het hotel af te leggen. We kwamen aan in het hotel en waren weer blij met het zwembad én met het zeezicht. We plonsden wat in het zwembad, lazen een boekje en uiteindelijk was het alweer tijd voor het diner. We aten bij het zelfde tentje als waar we begonnen waren en dat zorgde wel een beetje voor frustratie. Het zat er op voor ons, de tijd was ons iets té snel voorbij gegaan. Uiteindelijk slenterden we nog wat rond door de straatjes en waren van plan om nog wat souvenirs te kopen. Nick echter, kon het niet eens worden over de prijs en al scheelde het misschien maar een euro, uit principe liepen we weg. Ik had geleerd dat ik wijselijk mijn mond moest houden op die soort momenten. We slenterden nog wat rond en besloten terug te gaan naar de kamer. Morgen slapen we uit en zien we wel weer wat onze laatste dag ons te bieden heeft.

Dinsdag 9 augustus
Zoals ik gister al schreef sliepen we vandaag uit. Om 10 uur gingen we er toch maar uit maar hadden helaas wel het ontbijt gemist. Niks aan te doen. Dit werd een lange dag, wachten tot we konden gaan. We hebben de hele ochtend en halve middag aan het zwembad gehangen en waar ik er een nieuw vriendinnetje bij heb gekregen. Een Sri Lankaans meisje vond me nogal interessant en heb ik in het water met haar gespeeld. Soms wel wat lastig communiceren maar toch begrepen we elkaar toch wel aardig. Ze was tenslotte denk ik nog maar een jaar of vijf/zes. 

Na wat geplons zijn we toch nog op zoek gegaan naar wat souvenirs. Terwijl we langs het tentje kwamen waar we het gister niet gekocht hebben, kwam de eigenaar al naar ons toe. Hij deed een nog beter bod dan zijn vrouw en we werden het eens. Uiteindelijk bleek de vrouw niet aanwezig te zijn en hij nogal snel akkoord ging met wat Nick bood. Hij blij, wij blij, zijn vrouw waarschijnlijk wat minder. Vervolgens hebben we nog op het strand gewandeld waar we getuigen waren van twee jongens die bijna het loodje legden in de zee. Er waren ondanks de waarschuwingen dat de zee gevaarlijk was toch twee Sri Lankanen gaan zwemmen. De onderstroming was echt heel heftig want wanneer er hulp in het water ging werd het ook voor hen lastig. Uiteindelijk was er een jongen uit het water gehaald en werd meteen gereanimeerd. Heftig om te zien aangezien ik echt dacht dat ie echt dood was. Uiteindelijk kwam hij gelukkig weer bij alleen had het geen minuut langer moeten duren. We bleven even staan kijken of het andere jongetje ook veilig aan land kwam en gelukkig was dat het geval. Godzijdank hadden ze het allebei overleeft en was ook alle hulp veilig aan land gekomen.

Nu moeten we de kamer af en hebben we ons net nog even kunnen douchen. Nu alle spullen in de tassen om nog even wat te gaan eten. Daarna pakken we een tuk tuk naar het vliegveld en gaan we om 19:50 (onze tijd, -3,5 uur voor jullie) de lucht in. 

Zo dit was het dan voor dit jaar, hopelijk hebben jullie net zo genoten van onze verhalen als wij van dit land!! En hopelijk volgen jullie ons weer bij ons volgend avontuur!

TOT IN NEDERLAND, XXXX