Terug naar de kust

Kleine update nog van gisteren. We liepen nadat we een drankje hadden gedaan terug naar het guesthouse. Het was pikkedonker. Er stond na een paar meter wandelen een busje stil waar Sri Lankanen stonden te tobben. De auto was stuk! Schijnbaar wilde het allemaal niet heel erg lukken dus ik zei Nick, of hij niet even een handje kon helpen. Wanneer Nick deze vraag stelde aan de man onder de auto, zei die gelijk "yes yes, come!". Nick kroop mee onder het busje en ik scheen wat licht bij met mijn telefoon. De v-snaar van de waterpomp was stuk en de man kreeg het niet voor elkaar om de nieuwe er op te krijgen. De man kon nauwelijks Engels en begreep Nick niet altijd even goed. Na een tijdje lag het er goed op en waren ze ons super dankbaar. Nick waande zich weer even thuis toen hij in het guesthouse in het licht naar zijn handen keek.

Vandaag ging de wekker al om 07:00. Dit omdat we graag voordat we vertrokken naar de volgende bestemming de Little Adams Peak wilden beklimmen.

Dit plannetje is ons wel gelukt maar niet om 07:00. De wekker ging en we vonden het allebei toch net iets te vroeg dus besloten we een uurtje langer te blijven liggen. Om 08:00 kwamen we ons bed uit om vervolgens aan de tocht te beginnen. We speelden een klein beetje vals want hebben vanaf het guesthouse naar het begin van de tocht een tuk tuk gepakt. Ik denk dat we zo'n drie kwartier hebben gewandeld, met tussen stops om te genieten van het uitzicht en de nodige foto's te maken. Uiteindelijk de top bereikt genoten we daar van een nog mooier uitzicht en ook daar werden de nodige kiekjes geschoten. Na een uurtje zijn we in een kwartier weer naar beneden gelopen en hebben we onze weg vervolgd terug naar het guesthouse. 

De tuk tuk van vanochtend had een mooie aanbieding. We konden namelijk voor een "klein" prijsje naar Mirissa. Het is altijd té veel als je voor nog geen 5 euro samen met de bus zou kunnen. Achteraf gezien wilden we toch wel de "taxi" (het zijn mensen die daar heen moeten waarmee je dan mee mag rijden) pakken anders zaten we 6/7 uur in de bus, kwamen we laat aan en hadden we 0,0 aan onze dag. We zijn op zoek gegaan maar alle taxi's die we vroegen, vroegen een belachelijke prijs (vooral als je maar met z'n 2en bent). Toen we de moed hadden opgegeven kwamen we per toeval de tuk tuk chauffeur nog tegen. Hij belde een paar vrienden en uiteindelijk hadden we een "taxi" naar het zuiden. Achteraf geen spijt van gehad want we hadden een super fijne chauffeur, een auto met heel veel beenruimte en ook nog eens voorzien van een airco. De weg die we het eerste half uur reden was bergafwaarts en in een bus was ik gegarandeerd ziek geworden. Uiteindelijk hebben we er 3,5 uur op gereden dus hebben we aardig wat tijd bespaard.

De chauffeur zetten ons voor de deur van het hotel af en de eigenaar van het guesthouse stond eigenlijk ook al meteen buiten. De boeking werd gecontroleerd en we konden naar onze kamer toe. Weer een prima kamer, niks bijzonders en redelijk dicht aan zee. We trokken onze zwemkleding aan om vervolgens lekker naar het strand te gaan. En toen kwamen we op dit stukje paradijs. De zee hier is enorm wild op dit moment, schijnbaar is het 's ochtends vlakker. Beide hebben we zo'n hoge golven nooit eerder gezien. Ontzettend mooi maar ook echt best gevaarlijk. We besloten eerst het strand af te lopen om daarna zelf even een duik te nemen. We bleven redelijk ondiep omdat we al merkten dat er een heftige onderstroming aanwezig was. Ook bij uit het water lopen werd ik een paar keer onderuit getrokken. Gevolg: een bikini vol met zand. 

We gingen terug naar de kamer om het zand overal vandaan weg te spoelen om daarna weer terug te gaan om aan het strand wat te gaan eten. Ik bestelde een kipsaté die vreemd genoeg naar de kipsaté ala mama smaakte alleen dan iets meer pittig (die van jou blijft het lekkerst hoor mam!). Na het eten weer terug gelopen over het strand naar het guesthouse omdat we vandaag even een keer op tijd willen gaan slapen. Morgen staat namelijk de wekker al om kwart over 5, dus dan moeten we weer fris en fruitig klaar staan! Wat we morgen gaan doen blijft nog heel even een verassing zodat er morgen ook weer een boeiend verhaal kan worden geschreven!

Sleep well en tot morgen!