Avontuurlijk dagje trekking

Zo daar zijn we weer. Jullie zullen wel denken waar blijft dat verslag toch. Het is hier inmiddels kwart voor twee 's nachts en we are still awake!

We laten de boel maar eens even opsplitsen. We werden vandaag opgehaald om 06:45 door de organisatie van Toto. Ja, dat was behoorlijk vroeg. Maar na enige strubbeling konden we er toch uitkomen. Hierna moesten we 1,5 uur rijden naar de plaats van bestemming. Voordat ik ook maar de kans kreeg om aan misselijk worden te denken pakte ik de Travelgum die schoonmoeder me zo hand aangeraden. Na een half uur op dat ding gekauwd te hebben mocht ik hem uitdoen, een gek gevoel want alles in m'n mond was gevoelloos. Maar we deden het ergens voor, en ik moet zeggen ik heb me niet zo misselijk gevoeld als de vorige reis door de bergen.

Aangekomen bij de olifanten.
We reden een gebergte in waar de olifanten gewoon los rond liepen. Ze zaten niet aan kettingen vast en werden gewoon gehouden zoals we in Nederland koeien houden. We mochten beginnen met het wassen van de olifant, we liepen de rivier in en de olifant mocht op signaal gaan liggen. Vervolgens mochten wij met emmers water de olifant nat maken en hem borstelen. Toen we hem zo goed als gewassen hadden mochten we erop klimmen en een stuk met hem gaan rijden. Het voelt echt heel gek aan want de huid is heel ruw en de haren die die heeft heel stug (Nick z'n stoppelbaardje is hier niks bij). Na een wandeling van ongeveer een half uurtje mochten we de olifant voeren bij de standplaats. Het was apart om te zien hoe de slurf het voedsel altijd weet te vinden. Het was een erg leuke ervaring en vooral om dat je zag dat de beesten goed verzorgd en behandeld worden. Op andere plekken zie je dat ze de olifant slaan en hier werd er met praten (signaalwoorden) verteld wat de olifant moest doen. De zitjes die op andere plekken gebruikt worden belasten de rug van een olifant enorm en wordt volgens deze mensen in dit verblijf echt als uitbuiten en dierenmishandeling gezien.

Lopend naar de waterval.
Na afloop hebben we afscheid genomen van de olifanten inclusief een super lief baby olifantje en zijn we hoger de berg opgegaan. Vanaf daar werden we gedropt en zouden we zo'n drie kwartier bergafwaarts moeten lopen naar de waterval. Onderweg kwamen we langs de mooiste rijstvelden van Thailand en werden de nodige foto's weer gemaakt. Uiteindelijk schoot de tijd goed op want voor we het wisten kwamen we uit bij de waterval. We hebben hier ruim anderhalf uur mogen zwemmen en ook voor de lunch werd gezorgd.

Nog verder naar beneden.
Na het zwemmen moesten we nog een heel stuk bergafwaarts om bij de auto te komen die aan het einde van de weg op ons zou staan wachten. Het was een hele klim tussen de bomen, over het water en door de blubber heen. Het maakte het ook wel leuk en afwisselend om hier te lopen al was het soms wel zwaar. De stenen waren bijvoorbeeld spek en spek glad waardoor je uit moest kijken dat je niet uitgleed en sommige plekken modder lagen op een te stijl stuk waardoor je ook snel onderuit kon gaan. En dat gebeurde ook, terwijl onze gids met gemak door en over alles heen liep met simpele rubberen schoentjes, hadden wij het soms best moeilijk met onze (dachten wij) goede schoenen. Zo ging Nick twee keer op z'n billen en ik één keer met m'n knie op de rotsen. Dat zorgde even voor een kleine bloeding maar de wond werd direct schoongemaakt met alcohol en Betadine door onze gids, dus snel weer door. Uiteindelijk kwamen we op een breed recht stuk waar de zon volop scheen, dat was iets minder prettig omdat het dan al snel benauwd werd, maar we kwamen steeds dichterbij. Na een weg van ruim 7 km afgelegd te hebben kwamen we eindelijk bij de auto die lekker koel stond te draaien door de airco.

Raften.
Na deze lange tocht, die ons de hele ochtend en halve middag heeft bezig gehouden kwamen we aan bij het laatste onderdeel. We stapten op op een bamboe vlot en konden lekker dobberen over de rivier. Het eerste stuk was lekker ontspannend en daarna kwamen er wat stroomversnellingen. Er was één grote stroomversnelling, en op het moment dat we daarin kwamen dacht ik al, dit gaat mis! Doordat ons vlot met de voorkant te diep het water inging kon de bestuurder het vlot niet meer goed sturen. Daardoor viel ik hupsaklee de rivier in. Dat is opzich niet het allerergste, doordat ik mijn evenwicht wilde bewaren greep ik het vlot vast. Op dat moment ging het vlot net langs een rots waardoor ik klem zat met m'n vinger. Gelukkig is er verder niks ergs gebeurd en kan ik er nu wel weer om lachen. Echter doet m'n vinger nog wel steeds zeer. Deze actie heeft Nick ook haarscherp vastgelegd op de GoPro, dus voor degene die zin hebben in wat leedvermaak...

De avond.
We hebben na afloop nog wat uurtjes naar het guesthouse moeten rijden. We hebben ons opgefrist en even met de beetjes omhoog gelegen. Daarna zijn we hier een hapje gaan eten om vervolgens de laatste avond in Chiang Mai af te sluiten met Brabantse gezelligheid. Onze laatste avond hier is toevallig de eerste avond van Manon en Laurie. We hebben afgesproken om elkaar te meeten in het centrum om daar een biertje en cocktail te drinken. En dat was héél gezellig! Na afloop hebben we met z'n vieren een tuk tuk gedeeld, en ja gek genoeg paste het! Ik kan me niet voorstellen hoe sommige er met zevenen of meer in kunnen! We namen afscheid van Manon en Laurie en reizen morgen verder naar onze volgende bestemming!

Morgen komt er geen verslag omdat we dan alleen maar aan het reizen zijn, dus in principe dan niet heel veel mee zullen maken!

Slaap lekker en tot het volgende verslag!
Liefs, Nick en Lisa