Zo, dat is een tijdje geleden...

Woensdag 27 juli
Vandaag hebben we een vrij rustig dagje. Er staan niet echt activiteiten op de planning dus besluiten we een tuk tuk te pakken naar het centrum. Daar besluiten we het meer rond te lopen waar je wel eventjes zoet mee bent aangezien er ook veel te zien valt. Voor we hieraan begonnen hebben we eerst een lunch/ontbijt gepakt om vervolgens lekker te gaan wandelen. Onderweg komen we van alles tegen; eendjes, hondjes, katten, hagedissen en verschillende soorten vogels. Na de wandeling besloten we even te gaan relaxen op een uitkijkpunt. We liepen er naar toe en bleven daar eigenlijk langer hangen dan verwacht. Ook door het slechte weer bleven we lekker droog zitten bij het café. We hebben wat boodschapjes gedaan bij de lokale supermarkt omdat ze bij het guesthouse geen drankjes hebben, alleen water. Vervolgens zijn we terug gelopen naar het centrum om daar een hapje te gaan eten. Na dit alles zijn we terug gegaan naar het guesthouse om onze tassen weer in te pakken. Raku maakte de rekening op en wilde nog foto's van ons maken als herinnering. Alle spullen gepakt zijn we maar weer in bed gaan liggen. Allebei voorzien van een boek. Morgen vroeg dag, om 08:45 vertrekt onze trein naar de volgende bestemming.

Donderdag 28 juli
Vandaag stond de wekker al vroeg, maar eigenlijk hadden we die niet nodig. Om 7 uur stond Raku al op de deur te bonzen of we al 'ready' waren. Wij allebei nog in slaapmodus, helemaal versuft, keken we op de klok of we ons verslapen hadden. Maar nee hoor, het was nog langer geen tijd. Raku zei dat we toch echt om 8 uur aan moesten rijden want het was druk op de weg. Wij in alle haast onze spullen gepakt en ons klaar gemaakt voor de reis van 4 uur naar het plaatsje Nuwara Eliya. Als afscheidscadeau kregen we van Raku een pakje thee uit de thee fabriek waar we eerder al waren geweest. Ik vond het echt super lief en schattig dat hij dat gekocht had voor ons. Na het afscheid met Raku stapte we het perron op, wachtend op de trein. Natuurlijk waren we echt veel te vroeg, maar ik zeg altijd maar zo; beter te vroeg, dan te laat. 

De trein was een hele belevenis. Wij hadden gelukkig nog twee stoelen kunnen reserveren. Dit betekend dat je plaatsen krijgt toegewezen en er niet meer man in de cabine zitten dan er stoelen zijn. In de niet-gereserveerde cabines betaal je iets minder maar worden de cabines gewoon volgepropt en moet je maar hopen op een zitplaats. De reis was echt schitterend, we hebben onze ogen uitgekeken. De trein reed midden door theeplantages en de lokale bevolking lachte je zwaaiend toe. De mensen hier zijn heerlijk, ik kan er echt van genieten dat mensen je toelachen, naar je zwaaien en je vriend willen zijn. De wereld kan zoveel mooier zijn... Uiteindelijk wist ik een plekje te bemachtigen in de deurpost. Iets wat in het begin nog wel een beetje akelig was, maar gelukkig al snel wende. Prachtige route en zeer mooie uitzichten. Wij rezen voor 800 rupee (ongeveer 7 euro)samen in de derde klas, je zou zeggen dat dit slecht is, maar we hebben ons prima vermaakt en de vier uur vlogen echt voorbij.

Aangekomen in Nuwara Eliya pakte we een tuk tuk naar het guesthouse. Het eerste wat Nick zei was 'oh lekker hier die tempratuur'. Nou dat hebben we geweten, hoe hoger we kwamen hoe kouder het word. Het guesthouse wat we hebben is eigenlijk een muf hol (elke keer als we binnenlopen zeg ik; zo daar zijn we weer in ons muffe hol), maar dat schijnt hier overal te zijn. Het is hier heel vochtig en eigenlijk gewoon koud. Daar kwam nog eens bij kijken dat het ook nog eens ging regenen. Een dikke trui met een lange broek was de beste uitkomst. We hebben vandaag niet heel veel meer gedaan. We hebben een tuk tuk gepakt naar het centrum maar hier was niet echt iets te doen, we hebben wat rondgewandeld en toen was het eigenlijk alweer etenstijd. Na een hapje eten zijn we onder een hete douche gaan staan, het was of gloeiend heet of ijskoud de keuze was handig gemaakt. En vervolgens zijn we onder de dikke dekens gekropen. Ik had het echt zo koud dat ik een dikke trui aanhield en dikke sokken aandeed. 

Vrijdag 29 juli
Vandaag ging de wekker weer vroeg. We hadden om half 8 een scooter gereserveerd en die zouden ze netjes hierheen komen brengen. We pakte de scooter naar de eerste plek voor vandaag; de watervallen. Het duurde even voordat we door de slingerwegen door de theevelden de plaats hadden bereikt. Het was erg mooi en we genoten even van het uitzicht. De trappen naar beneden waren op zich prima te doen, alleen de treden zijn gewoon irritant omdat ze zo ongelijk zijn. De weg terug naar boven was nog irritanter maar gelukkig hebben we dat ook weer overleefd. Op de weg terug bevestigde Nick nog eens dat we echt wel geluk hadden met het weer. Iets te vroeg gejuicht, de weg terug begon het te miezeren en hoe verder we terug reden, hoe harder het begon te regenen. Zonder poncho's reden we toch door. Ik als verkleumd muisje doorweekt achterop en Nick die toch veel druppels voor me tegenhield doordat hij reed. Ik had het eigenlijk al helemaal gehad voor vandaag. We besloten even wat te gaan eten zodat we daarna terug naar onze kamer konden. We raakte aan de praat met een stel uit Nederland en wisselde ervaringen uit. In tegenstelling tot ons reisden zij de route andersom dus konden we elkaar mooi tips geven. Na een paar kopjes thee was ik weer redelijk droog en opgewarmd. Helaas moesten we toch door het vieze weer naar ons verblijf. Het heeft de hele dag flink geregend waardoor we de hele dag op de kamer hebben zitten lezen. Helaas betekend dat wel dat we allebei een heel eind door ons leesmateriaal heen zijn. Na de hele dag luieren, wat ook wel is een keer lekker is, zijn we gaan eten. Met de buikjes vol liggen we nu weer op de kamer. We gaan zo nog even een filmpje kijken om vervolgens lekker te gaan slapen. Morgen reizen we door naar Ella. 

Slaap lekker en tot het volgende verhaal maar weer! Ik denk dat ik dan geen drie dagen meer ga wachten want nu was het af en toe gissen naar wat we ook alweer gedaan hadden.